Μολυσματική Τέρμινθος

Τι είναι η μολυσματική τέρμινθος;

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μια καλοήθης ιογενής λοίμωξη του δέρματος που μεταδίδεται από επαφή και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Η μολυσματική τέρμινθος προκαλείται από 4 συγγενικούς τύπους ευλογιάς του MCV1-4, με τον τύπο 1 να είναι ο πιο συχνός.

Ποιες ηλικιακές ομάδες προσβάλλονται από την μολυσματική τέρμινθο;

Οι τρεις ομάδες που προσβάλλονται συχνότερα από την μολυσματική τέρμινθο είναι:
– Τα παιδιά
– Οι σεξουαλικά ενεργοί ενήλικες
– Οι ανοσοκατεσταλμένοι (ιδίως όσοι πάσχουν από HIV λοίμωξη)
Η Μ.Τ είναι πιο εύκολο να μεταδοθεί απ’ ευθείας από δέρμα σε δέρμα ειδικά αν το δέρμα είναι υγρό ή έχει κάποια εκδορά, καθιστώντας την μετάδοση του μεταξύ του παιδικού πληθυσμού πολύ συχνή λόγω της ενασχόλησης των περισσοτέρων παιδιών με αθλητικές δραστηριότητες.
Σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, η κλινική εικόνα είναι ίδια και πολύ χαρακτηριστική, αφού μια ερυθρή ή στο χρώμα του δέρματος βλατίδα με ομφαλωτό κέντρο κάνει την εμφάνιση της χωρίς συμπτώματα στα σημεία μετάδοσης.
Σε μικρά παιδιά τα εξανθήματα είναι συνήθως γενικευμένα και ο αριθμός των βλαβών κυμαίνεται από λίγα ως και πάνω από 100. Οι βλάβες τείνουν να εμφανίζονται στο πρόσωπο, στο κορμό και στα άκρα. Βλάβες στα γεννητικά όργανα συμβαίνουν στα πλαίσια διασποράς στο 10% των περιπτώσεων της μολυσματικής τερμίνθου. Όταν στην παιδική ηλικία οι βλάβες περιορίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων η πιθανότητα της σεξουαλικής κακοποίησης πρέπει να ληφθεί υπόψιν.
Στους ενήλικες η Μ.Τ είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και λοιπά ΣΜΝ μπορεί να συνυπάρχουν. Συνήθως οι βλάβες είναι λιγότερες από 20, προτιμώντας την κάτω κοιλιακή χώρα, το πάνω μέρος των μηρών και το πέος στους άνδρες.

Ποια η θεραπευτική λύση για την μολυσματική τέρμινθο;

Η θεραπευτική επιλογή έχει να κάνει με την ηλικία του ασθενούς και το βαθμό συνεργασίας που έχει με τον θεράποντα ιατρό, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά.
Μια επιθετική μορφή θεραπείας μπορεί να είναι συναισθηματικά τραυματική και να προκαλέσει μόνιμες ουλές στο δέρμα του ασθενούς. Στις περιπτώσεις αυτές καλό θα ήταν να δίδεται κάποιο τοπικό διάλυμα που προκαλεί τοπικό ερεθισμό, καταστρέφοντας σταδιακά και ανώδυνα τη βλάβη.
Σε ενήλικες, η αντιμετώπισης είναι πιο απλή. Η αφαίρεση με κρυοθεραπεία και η απόξεση θεωρούνται οι μέθοδοι εκλογής.